Een verslag van Trudy Priem & Cas van de ven, het eerste paar ooit dat trouwde in het Efteling Hotel.
Trudy Priem en Cas van de Ven, wij wonen in Rotterdam en hebben samen 3
dochters én een kleinzoon: Jaurrel. Wij woonden al 15 jaar samen en
vonden het eigenlijk wel prima zo.
Begin van dit 2003 bleek dat wij om bepaalde zaken goed te kunnen regelen
eigenlijk beter getrouwd kunnen zijn. Zo geregeld, dachten wij, even
naar de Deelgemeente voor het zetten van een handtekening en klaar. Maar
toen Cas Trudy eenmaal heel romantisch ten huwelijk had gevraagd (“wil
je met me trouwen”, en toen Trudy antwoordde “ja, graag!”, zei Cas OK,
dan weet ik waar ik aan toe ben ….”
Langzaamaan wenden we aan het idee dat we zouden gaan trouwen en, we gingen het
steeds leuker vinden. We vonden dat bij zo’n belangrijke stap onze
kinderen toch ook zeker aanwezig zouden moeten zijn. Wij hebben nogal
roerige jaren samen gehad. We waren beide gescheiden en dat is in
praktijk niet altijd makkelijk: vooral ook niet met de kinderen en alle
dingen die daaromheen bestaan.
Toen we eenmaal besloten hadden dat de kinderen erbij betrokken zouden moeten
worden begon het informatie inwinnen. Trudy is als computerdocent heel
frequent te vinden op het Internet en zij begon haar zoektocht daar. Een
tweede gegeven is dat de hele familie Efteling fan is. Diverse malen
per jaar gaan wij met alle kinderen, aanhang en vrienden naar de
Efteling. Zowel zomer als winter, het is altijd even leuk. Dus de
zoekopdracht was voor Trudy al snel duidelijk: Trouwen + Efteling.
Het Efteling hotel bleek in de maand juni een speciaal arrangement te
hebben: Jurken en Jacquets. Beleef uw trouwdag (opnieuw) in romantische
sferen! Onmiddellijk informatie aangevraagd, maar het was nog niet
helemaal duidelijk of het in die maand inderdaad écht mogelijk was om in
het huwelijk te treden: de gemeente Loon op Zand had nog geen
vergunning verleend. Het Efteling Hotel was dus nog geen officiële
trouwlocatie. Maar verder was het arrangement heel erg leuk: diner,
overnachting, ontbijt, attentie.
We wilden in eerste instantie dus alleen met de kinderen, maar als je na 15
jaar een feestje viert, moet je dat goed doen. Dus ook onze ouders,
broers en zussen en directe vrienden nodigden wij uit. En ja, allemaal
bleven ze slapen en eten ……. ! Jaurrel, onze kleinzoon, vond het
helemaal het einde. Hij sliep al eerder in het hotel en verzuchtte ooit
“Oma, ik voel me zo Efteling!”. Dit omschrijft alles voor ons, was het
Efteling hotel en de Efteling zijn voor ons altijd weer een onvergetelijk.
De plannen worden verder uitgewerkt, Nicole Geene van het Efteling hotel
was onze contactpersoon. Toen we eenmaal met haar alle plannen doornamen
werd het écht. De kamers werden besteld: voor ons de Fata Morgana Suite
(leuk!), het aantal gasten, en na de trouwplechtigheid een drankje én
bruidstaart voor iedereen. Maar, nog altijd geen officiële toestemming
om écht in het hotel te kunnen trouwen. Als alternatief besloten wij
indien nodig te trouwen in het stadhuis van Kaatsheuvel.
De uitnodigingen maakten wij zelf: briefpapier van het hotel, gecombineerd
met een eigen ontwerp, het werd steeds leuker om met de voorbereidingen
bezig te zijn. Ook werd de lijst van mensen, die we toch ook wel wilden
uitnodigen, langer, dus we eindigden met circa 60 uitnodigingen (we
zouden het klein houden …).
Kaarten verstuurd, kleding gekocht, bloemen besteld, het werd helemaal echt.
Meer en meer kreeg alles zijn plaats, trouwringen, wat komt er dan nog
veel bij. Muziek: Cas en ik leerden elkaar kennen via de muziek. Cas was
toetsenist en zocht een zangeres en dat werd Trudy. We hebben jaren op
bruiloften en partijen gespeeld en zeiden ooit uit gekheid tegen elkaar
dat we op elkaars bruiloft zouden spelen. Niet wetend dat we later echt
een stel zouden worden en dat we ook nog echt met elkaar zouden gaan trouwen.
Dus, de bandspullen namen we mee. Carl en George, onze bandleden, hadden we
ook uitgenodigd. Het hele programma was klaar: om 12:00 uur van
Rotterdam naar Kaatsheuvel, inchecken, verkleden, om 15:45 uur trouwen,
receptie, diner, overnachting, ontbijt en dan ook nog een hele dag het
park in: het ultieme feestgevoel!!!
Op het allerlaatste moment kreeg het
hotel een vergunning om als officiële trouwlocatie te kunnen fungeren.
De vergunning is in principe afgegeven voor 1 jaar en besloten is dat
voortaan op iedere eerste donderdag en vrijdag van de maand er getrouwd
kan worden.Bij een trouwerij hoort natuurlijk ook
een ambtenaar en dat bleek Agertha Beck te zijn. Maandag voor ons
trouwen hebben wij haar ontmoet en dat liep uit op een hele avond (we
hadden zoveel stof, ze was zo ontzettend aardig …!). Agertha is getrouwd
met Paul Beck, voormalig directeur Efteling, dus het plaatje was
helemaal rond. Het Efteling hotel stuurde een persbericht uit: het
eerste huwelijk in het Efteling hotel, Burgemeester Weierink van
Kaatsheuvel zou heb bijwonen. En wij wilden het klein houden ….. !
Dé dag
Dat het Golden Tulip Efteling hotel professioneel is, wisten wij al, maar ze
hadden er alles aan gedaan het tot een feest te maken. De Sage zaal was
ingericht als trouwzaal, de gasten werden ontvangen met koffie en thee
en er was een échte lakei aanwezig. De versiering was prachtig, de
gasten helemaal op hun gemak, kortom, geen stress maar alleen maar blij
dat we dit met z’n allen konden meemaken.
We hadden hele mooie
toepasselijke muziek uitgekozen: Like a river van Chris de Burgh en I’ll
always be there van Roch Voisine. Toen de muziek eenmaal klonk en we
binnen kwamen voelden we pas echt dat het heel erg bijzonder is: trouwen
en dan ook nog in de Efteling. Agertha hield een prachtige toespraak,
de deuren naar het terras gingen open, waar we onze receptie hielden, de
taart was heerlijk, het diner geweldig, de band (waar hadden we die
eerder gezien?) speelde ook nog, kortom het was FEEST! En niets was het
personeel van het hotel teveel, alles kon, niemand zeurde, iedereen was
positief, dat maken wij in de drukke Randstad wel eens anders mee. Het
gevolg was dat iedereen een heerlijke tijd had, genoot van alles. Dan
ook nog een overnachting en een uitgebreid diner.
Wij overnachtten in de Fata Morgana suite en onze kleinzoon móest natuurlijk in de
jacuzzi. Dat werd nog een drama, want hij drukte op de knop van de
jetstream voordat het hele bad vol gelopen was. Het gevolg was dat het
water alle kanten door de suite spoot, de hele badkamer stond blank, we
hebben dus gedweild en gedweild om dat weer weg te krijgen, maar oh, wat
hebben we gelachen. Trudy als druipende bruid, zo stel je je
huwelijksnacht toch niet voor …?!
De volgende dag dus met z’n allen het park in, dat heerlijk rustig bleek.
We hoefden bijna nergens te wachten, dus degenen die al jaren niet meer
(of zelfs nog nooit) in de Efteling waren geweest waren helemaal onder
de indruk. Wat een prachtig park is het toch, wat een heerlijke sfeer
hangt er toch, wat is het personeel vriendelijk en professioneel.
Het waren heerlijke dagen, waarop we nog steeds met heel veel plezier
terugkijken. Een stukje van de tekst van de toespraak van Agertha
koesteren wij:
Loop niet voor mij,
Misschien volg ik niet
Loop niet achter mij
Misschien leid ik niet
Loop gewoon naast mij
Wees een vriend.
Belangrijk:
alle foto’s en teksten van deze special behoren toe aan Trudy Priem en Cas van de Ven.
