Er was eens een meisje dat Roodkapje heette. Op een dag zei haar moeder: ‘Roodkapje, oma is een beetje ziek. Wil jij haar deze mand met lekkers brengen? Als je op het pad blijft, dan kom je er vanzelf.’ Roodkapje huppelde zingend over het pad. Toen zag ze prachtige bloemen tussen de bomen staan. Daar zou oma vast van opknappen. Plotseling sprong een grote wolf voor haar voeten. Roodkapje was niet bang en vertelde hem over oma. De wolf, die wel een lekker hapje lustte, zei gedag en rende naar oma’s huisje… Daar slokte hij oma in één hap op! Hij zette haar slaapmuts op en ging in haar bed liggen. Toen Roodkapje even later bij het huisje aanbelde, vond ze dat oma er raar uitzag. Zal Roodkapje oma ooit weer terugzien? Lees de rest van dit bericht » “Wonderlijke sprookjes: Roodkapje”
Wonderlijke sprookjes: Roodkapje
En de nieuwe week is een feit. Wij trappen de nieuwe week weer af met een beleving vanuit de Efteling. Zodanig gefilmd alsof je het zelf hebt meegemaakt, zelf hebt beleefd. Vandaag maken we een wandeling door het park. Op zich niet iets heel erg bijzonders, maar wel het tijdstip. De wandeling vond plaats rond 09:30u. en dan zijn de poorten nog gesloten. Behalve voor gasten uit Bosrijk, Loonsche Land en het Efteling Hotel. Niet alleen kunnen zij genieten van de stilte er zijn zelfs al enkele attracties exclusief voor hen geopend. 
Het weekend is begonnen. En zoals altijd trappen we het weekend af met een heerlijk stukje nostalgie uit de Efteling. Vandaag lekker wegzwijmelen bij een een attractie die nu al jaren gesloten is, het waterorgel. Sinds 1966 was dit een bekend rustpunt in de Efteling. Op een bank zitten, je bammetjes oppeuzelen terwijl het waterorgel in vele stralen en kleuren te zien was. In 2010 volgde een tijdelijke sluiting maar tot op de dag van vandaag is het niet meer heropend. En daarom hier nog een keer het waterorgel met de bekende klanken van de Kermisklanten. 
En alweer is de werkweek toe aan het einde. Het is weer vrijdag dus even nog die eindsprint inzetten en dan lekker weekend. Even weer wat tijd voor jezelf. Zoals elke vrijdag zetten we weer een vlogger in de spotlights die een leuke vlog heeft weten te combineren met een dagje Efteling. Wat ons betreft de allerbeste combinatie! Vandaag de eer aan Alleen maar leuke dingen! Alleen al de vlognaam is leuk verzonnen. De echte naam is vooralsnog niet bekend. Wel dat hij in zijn vlog ons meeneemt naar de wonderlijke wereld van de Efteling. 
Het is weer donderdag. En dus de hoogste tijd voor De Magische Klok die je meeneemt naar het rijke verleden van de Efteling. Neem een duik in het Efteling archief en kijk mee naar een nieuwe aflevering van de YouTube-serie ‘De Magische Klok’. In deze reeks kom je alles te weten over de geschiedenis van de Efteling. Dit keer gaan we op bezoek in de mysterieuze Oosterse Stad: Fata Morgana. In de jaren tachtig startte een team onder leiding van Ton van de Ven met het ontwerpen van een nieuwe toevoeging aan het park in Kaatsheuvel. Geïnspireerd door de sfeer van de sprookjes van 1001. Kijk snel na de klik! 
Een wonderlijk figuur met een hoge hoed en een lange baard loopt mompelend door het bos. Op zijn rug draagt hij een enorme takkenbos. Als hij een takje van de grond raapt voelt hij er voorzichtig aan, bekijkt het aandachtig en lacht daarna als een kind! Hij stopt het takje veilig in zijn zak. ‘Dat ga ik opschrijven vanavond,’ mompelt hij. Je komt hem regelmatig tegen in het Sprookjesbos. En daar vertelt hij zijn verhalen aan een ieder die het wilt horen. Jong en oud! 
Geitje Benjamin wil graag het mannetje op de maan ontmoeten en zingt hierover. Ezel denkt dat hij het grappigste is van het Sprookjesbos, maar Heks is zijn grappen zat. Wolf vermomt zich als de stiefmoeder van Sneeuwwitje en wil zo Roodkapje in de val lokken. De Kabouters gooien roet in het eten. In de ‘Sprookjesboom Show’ pakken de Sprookjesbosbewoners letterlijk het podium en dat leidt tot doldwaze situaties. In korte toneelstukjes spelen Roodkapje, Wolf, Assepoester, Draak en alle andere bekende Sprookjesbosbewoners sprookjes na. Dat doen ze zingend en dansend met een flinke dosis humor. 
Er was eens een ijdele keizer. Het liefste stond hij uren voor zijn spiegel. Op een dag belden twee wevers aan bij de paleispoort. Ze beweerden dat ze kledingstof met toverkracht konden weven. ‘Het is de mooiste stof ter wereld én… alléén mensen die ijverig en slim zijn, kunnen de stof zien,’ vertelden ze. Daar wilde de keizer wel een kostuum van. De wevers, die bedriegers waren, zetten hun weefgetouw op. Ze deden alsof ze hard werkten maar ze weefden… met niets… Toen het kostuum klaar was bejubelden de hofdames het werk, dus liet de keizer zich aankleden. 
In een verduisterde hal achter in het Carrouselpaleis kom je terecht in een bijzondere wereld in het klein: het Diorama. De hal werd geopend in 1971 ter gelegenheid van het 20-jarig bestaan van de Efteling. Naast het bergachtige landschap in typisch Piekcse stijl spelen de modeltreinen een bijzonder grote rol. Ze gaan hun weg door het landschap en staan hier en daar stil bij stations om passagiers in en uit te laten stappen. Ook zijn er veel verwijzingen naar de Efteling zelf. Zo kun je de Enige Echte Efteling Fanfare er nog vinden, evenals Holle Bolle Gijs en het Ballonnenvrouwtje. 
We gaan vandaag terug naar het jaar 1996. Toen opende Villa Volta. Een prachtig landhuis, de woning van Hugo van den Loonsche Duynen. In het huis van Hugo is iedereen welkom. Niet om zomaar even op de koffie te komen maar in de hoop dat een edel mens met het reine geweten van een pasgeboren kind zijn huis zal betreden zodat de vloek op het huis zal worden verbroken. Het huis is vervloekt. Hugo legt tijdens het bezoek van een ieder uit hoe de vloek tot stand kwam. Maar in de film gemaakt in 1996 kun je precies zien hoe het allemaal gebeurde. Terug in de tijd, terug naar de vloek.