Er was eens een meisje dat Roodkapje heette. Op een dag was grootmoeder ziek en Roodkapje ging haar een mandje met lekkers brengen. Ze liep zingend het bos in: ‘Ik Ga naar grootmoeder koekjes brengen, in het bos, in het bos. ’k Ga naar grootmoeder koekjes brengen, in het bos’. Plotseling sprong er een groot, harig dier voor haar voeten. Het was de wolf! ‘Waar ga je naartoe, lief kind?’ vroeg hij met een aardige stem. Roodkapje vertelde het hem. De wolf had eigenlijk wel een beetje trek. Hij bedacht een plannetje en rende via een binnendoorweggetje snel naar grootmoeders huisje. Daar trok hij aan de bel… Lees de rest van dit bericht » “Sprookjes van Klaas Vaak – Roodkapje”
Sprookjes van Klaas Vaak – Roodkapje
Vandaag begint een kortstondige periode van 3 dagen waarbij het kwik makkelijk de 20 graden aan kan tikken. De hoogste tijd dus om een eind te breien aan de serie Winter Efteling klassiekers. En dat doen we met een hele leuke uitsmijter. Want wat in de loop der jaren ook een vertrouwd evenement werd in de Winter Efteling was de viering van oud en nieuw in het park. Afgelopen jaarwisseling helaas afgelast door de lockdown. Daarom vandaag een compilatie van oud en nieuw 2019/2020. Gewoon, omdat het kan. En nu maar hopen dat de komende Winter Efteling gewoon door kan gaan. 
De nieuwe week is weer onder ons en deze zondag is een uurtje korter dan normaal. Zoals elke zondag trappen wij de week af met een beleving vanuit de Efteling. Vandaag aandacht voor een locatie die in Kaatsheuvel bekend was als Café de Efteling. Deze horecagelegenheid was te vinden aan de Horst 51. Ondanks de naam had het café geen enkele relatie met het park zelf. Het pand was al jaren gesloten en lag er nogal verlaten en verloren bij. Niet voor lang meer, want het krijgt een nieuwe bestemming! 
Het is een vertrouwde traditie om elke zaterdag een pareltje op te duiken uit het rijke verleden van de Efteling. Waar elke donderdag wordt stil gestaan bij een stukje geschiedenis is de zaterdag meer authentieke beelden van vroeger. Veelal gemaakt door bezoekers uit die tijd maar soms ook opnames door de Efteling zelf gemaakt. Zo ook deze parkvideo uit 1988. Het geeft een perfect beeld hoe het in dat jaar was in de Efteling. Uiteraard veel gelikte beelden onder begeleiding van bij elkaar geraapte muziekstukken. Is dat hinderlijk? Welnee, juist lekker nostalgisch. Veel plezier! 
En zo fietsen we de werkweek door, op naar het einde… onderweg naar het weekend. Kortom, het is weer vrijdag. En zoals iedere vrijdag zetten we een vlogger in de spotlights die een vlog heeft weten te combineren met een dagje Efteling. Vandaag de eer aan Timeuw. Achter deze naam schuilt Timo. Timeuw maakt “verschillende video’s van mijn avonturen en uitjes naar de uniekste plekken.” Kijk, dan wordt het echt interessant. Want daar valt de Efteling dus ook onder. Vandaar deze vlog. 
Iedere donderdag neemt de magische klok je mee door een reis van tijd en ruimte van ruim 65 jaar Efteling. Want er is in die tijd veel gebeurd maar ook veel gebouwd. In deze aflevering bekijken we de Efteling van boven. In 1987 opent een bijzondere uitkijktoren: de Pagode. Een ronddraaiende tempel die 45 meter de lucht ingaat. Van deze attractie zijn er maar een paar op de wereld. Waarvan eentje dus in de Efteling. Kijk mee naar de geschiedenis van deze bijzondere tempel na de klik! 
Een barbaarse rover overvalt een Lama-klooster in het oude Tibet. Daarbij ontvoert hij het heilige kind Lahmo, een jongetje dat ondanks zijn geringe leeftijd al wordt aanbeden als leider. De Lummels proberen hem weer terug te halen. Liloe die duidelijk met het verkeerde been uit bed is gestapt, is voor de anderen wel een probleem. Door haar driften brengt ze de anderen in gevaar. Maar in Tibet komt ze tot rust zodat ze uiteindelijk een sleutelrol speelt in de redding van Lahmo. 
Er was eens een kleine prins die in een prachtig kasteel woonde, midden in een bosrijk gebied. Op een avond bracht zijn moeder, de koningin hem naar bed. Ze stopte hem lekker in. Toen gaf ze hem een nachtkus. ‘Slaap lekker, prinsje van me!’ Zijn moeder had de kamer nog maar net verlaten toen opeens een enorme uil door het open raam naar binnen vloog en op het voeteneinde ging zitten. De prins zat stokstijf rechtop in bed en zag hoe een kabouter afstapte van de uil. Hij had een lange witte baard en een grote krulsnor. Hij droeg een nachthemd en een grappig jasje. Op zijn hoofd had hij een slaapmuts. ‘Dag, prins,’ zei de kabouter vriendelijk, “wees niet bang, ik ben Klaas Vaak”. 
Beetje vreemd, maar niet onaardig. Terwijl de lente al begonnen is nog gewoon terugblikken op de Winter Efteling. Nou, wij doen het gewoon! In ieder geval deze maand nog. Want er zijn heel wat mooie beeldverslagen gemaakt door de jaren heen van de verschillende winter edities. Neem nou dit beeldverslag van Dave Jansen uit 2013. Zo mooi en gedetailleerd, te mooi om nu niet te vertonen omdat het lente is. Het sprookjesbos….. in de winter… een uur lang genieten! 
Er is een plekje in het park dat pure nostalgie uitstraalt. En toch is die plek nog niet eens zo gek oud. We hebben het over de speeltuin Kindervreugd, gelegen tussen Villa Volta en het Volk van Laaf. Die bestaat “pas” sinds 2007. Tot 1990 had de Efteling een dergelijke speeltuin maar sinds de komst van het Volk van Laaf kwam daar een einde aan. Maar bij het 55-jarig bestaan van de Efteling keerde de speeltuin weer terug, wel in een iets andere variant. Maar wat ook terugkwam was de typisch nostalgische sfeer van weleer.