Afgelopen woensdag was uw verslaggever aanwezig bij een voorstelling van de nieuwe parkshow Raveleijn. Tevens de nieuwste attractie van de Efteling. Raveleijn is een vertelling van de succesvolle schrijver Paul van Loon die inmiddels al in boekvorm te verkrijgen is. Daarnaast verscheen op RTL4 de serie Raveleijn. En als toetje verscheen er een online game. Kortom, prima ingrediënten voor een succesvolle formule, zeg maar gerust een klapper. Daarom was ik ook verbaasd over de slechte recensies. Denk maar aan de recensie van het Brabants Dagblad. Daar werd Raveleijn compleet de grond ingeboord ondanks het feit dat deze krant veelal positief schrijft over de Efteling. Hoog tijd om dan maar zelf eens te gaan kijken.
Het decor van Raveleijn is ronduit geweldig. Het ademt de sfeer van de middeleeuwen. Mooi detail zijn de “winkeltjes” en de mogelijkheid om de parkshow vanuit het terras van het restaurant van Ravelijn te bekijken. Terwijl het publiek een zitplaats zoekt hoor je de muziek van Raveleijn uitgevoerd door het Brabants Orkest. Op verschillende schermen wordt vriendelijk verzocht om niet te eten tijdens de voorstelling.
Dan begint de voorstelling. Een soort van gravin legt het publiek uit dat haar man Olaf Grafhart veranderd is in een tiran. Ze wil zo graag dat hij weer de oude wordt maar dat lijkt onmogelijk. Olaf is een harteloos wreed figuur die met ijzeren vuist regeert over Raveleijn. We zien een geblindoekte man strompelen op het zand die na enige strubbelingen met een handlanger van Olaf in een kooi wordt gestopt. En vanaf dat moment is het verhaal zoek. We zien de dame uit het begin af en toe zingen en met haar handen wapperen waaruit moet blijken dat zij over magische krachten beschikt. Uiteindelijk verschijnen er ridders op paarden die er voor moeten zorgen dat Olaf zijn macht kwijtraakt. Talloze vechtpartijen, zwaardgevechten, draken aaien, gewond op de grond liggen spartelen, een uil die doodleuk op een lichtbak blijft zitten, een drakenbeest wat uit de grond komt zetten, een pomp met de waterdruk van een blusboot, rookeffecten….. allemaal mooi om naar te kijken… maar waar gaat dit nou over? Waarom wordt er zo weinig uitgelegd? Waarom zijn er geen fatsoenlijke dialogen tussen de acteurs en actrices?
De muziek van Raveleijn, gecomponeerd door René Merkelbach, past perfect bij de voorstelling en is schitterend uitgevoerd. Maar toch, uw verslaggever bleef zitten met een leeg gevoel. Ondanks alle mooie decoratie, muziek, een leger van toezichthoudende Efteling medewerkers en een mooie arena was de voorstelling een onsamenhangend drama. De uitvoering een log gedrocht wat totaal niet door het publiek begrepen werd. Verbaasde reacties van mensen rondom mij die er blijkbaar ook weinig van begrepen.
Ik verwacht dat de voorstelling komende Zevenmijls zomer het heel goed zal doen qua bezoekers. Maar als er niet snel wordt ingegrepen wordt het trekken aan een dood paard. Dan zal de arena akelig leeg blijven omdat iedereen de voorstelling al een keer heeft gezien en er zijn of haar oordeel over gemaakt heeft. Het lijkt wel alsof de Efteling heeft bedacht om van het nieuwe kantorencomplex een leuke attractie omheen te bouwen in de vorm van een middeleeuws decor en prachtige muziek en natuurlijk een horeca gelegenheid. Tijdens de vormgeving en bouw stond er blijkbaar iemand op om te zeggen: “Zeg, wat moet er eigenlijk in die arena gaan gebeuren?” Waarop de rest iets had van: “Shit! Vergeten! Kom laten we snel iets verzinnen.” Ik heb Raveleijn gezien en kan met een gerust hart zeggen….. mij zie je er niet meer terug.
MF voor ©Efteling Fanzine 2011
